Alfred Vierkandt

Alfred Vierkandt (1867 - 1953) marupakan tukuh nang mamangaruhi parkambangan ilmu kaji masarakat.[1]

Pamikiran babak

Wayah pamulaannya, Alfred Vierkandt maanggap kaji masarakat musti maampah ka sajarah kabudayaan. Imbahnya, inya manyambat bahwa kaji masarakat tautama maampah pamandiran wan kulihan pamandiran ngitu. Masarakat marupakan garumbungan pamandiran susial, sahingga kaji masarakat tapakai gasan maulah tiuri-tiuri ihwal masarakat wan kabudayaan.[1]

Inya manyambat bahwa saban masarakat marupakan suatu kabulatan di mana masing-masing unsur saling mamangaruhi. Dasar sabarataan struktur susial adalah ikatan imusiunal maraga saikung urang maasi lawan tujuan kalumpuknya. Raraitan antarsaikungurang marupakan sabuting mata rantai. Raraitan ngitu cungul wan hilang, tagal struktur wan tujuan kalumpuk susial magun batahan. Kaji masarakat maampah ka bantuk wan struktur-struktur ngitu.[1]

Karya babak

Inya baisi kulihan karya nang bajudul sawagai barikut:

  • Primitive and Civilized Peoples (1896)
  • Inertia in Culture Change (1908)
  • Theory of Society; Main Problems of Philosophical Sociology (1922, dibaiki pas tahun 1928, wan 1949)
  • Dictionary of Sociology (1931)
  • Family, People and State in their Social Life (1936).[1]

Jujuhutan babak

  1. ^ a b c d Soekantro, Soerjono; Sulitstyowati, Budi (2019). Sosiologi Suatu Pengantar. Depok: PT RAJAGRAFINDO PERSADA. hlm. 356. ISBN 978-979-769-577-4.