Babun[1] atawa gandang (BH)[1] adalah instrumén dalam gamalan nang salah asa kagunaanya ma'atur irama. Instrumén ngini dibunyi'akan lawan tangan, kada pakai pakakas bantu. Janis babun/gandang nang halus disambat katipung, nang panangah disambat kendang ciblon/kebar. Pasangan katipung ada asa lagi bangaran kendang gedhé rancak disambat kendang kalih. Kendang kalih dimainakan pada lagu atawa gendhing nang bakarakter halus nang kaya katawang, gendhing kethuk kalih, wan ladrang irama dadi. Kawa jua dimainakan hancap pada pambukaan lagu janis lancaran, ladrang irama tanggung. Gasan bawayang ada asa lagi kendhang nang has yato kendhang kosék.

Urang main babun.

Kendang kabanyakan dimainakan ulih para pamain gamalan maher, nang sudah lawas manyalami budaya Jawa. Kendang kabanyakan dimainakan rasuk naluri tukang gandang, makanya amun dimainakan ulih sa'ikung urang lawan sa'ikung urang lain maka kaina lain nuansanya.

Sajarah babak

Diithi matan bukti sajarahnya kalumpuk mambranofon nang sudah populir di Jawa sejak partangahan abad ka-9 Masehi lawan ngaran: padahi, pataha (padaha), murawaatau muraba, mrdangga, mrdala, muraja, panawa, kahala, damaru, kendhang. Istilah "padahi" tatuha kawa ditamui pada prasasti Kuburan Candi nang barangka tahun 821 Masehi (Goris, 1930). Kaya nang tatulis pada Kakawin Nagarakretagama gubahan Empu Prapañca tahun 1365 Masehi (Pigeaud, 1960), istilah ngitu tarus digunakan sampai lawan zaman Majapahit.

Catatan batis babak

  1. ^ a b Abdul Jebar Hapip, Kamus Banjar Indunisia, Cetakan V - Banjarmasin, PT. Grafika Wangi Kalimantan, 2006