Kakanakan hijau matan Woolpit

Kakanakan bakulimbit hijau dikisahakan cungul di Woolpit di Suffolk, Inggris, kikira abat ka-12, kamungkinan salawas masa pamarintahan Raja Stephen. Kakanakan ngitu, lalakian wan bibinian, sacara awam bapanampaian biasa kacawali kulimbitnya nang bakalir hijau. Bubuhannya bapandir dalam basa nang kada dikatahui, wan wastu handak mamakan kacang hijau. Ayungannya bubuhannya balajar makan makanan lainnya wan kalir hijau kulimbit bubuhannya luntur, tagal si anak lalakian jadi gagaringan wan mati kada lawas imbah bubuhannya dipalangis. Anak nang bibinin mamulai hidup hanyarnya, tagal inya dianggap "pina bibas wan sarampangan dalam bakalakuan."[2] Imbah inya balajar babasa Inggris, si anak bibinian manjalasakan lamun inya wan dingsanaknya babibit matan Negeri St Martin, dunia bawah tanah nang panggananya bakalir hijau.

Papan tanda kampung nang manggambarakan dua kakanakan bakulimbit hijau, dipancangakan tahun 1977.[1]

Catatan nang pina kontemporer wastu takandung dalam Chronicum Anglicanum karya Ralph matan Coggeshall wan Historia rerum Anglicarum karya William matan Newburgh, masing-masing ditulis kikira tahun 1189 wan 1220. Antara wayah ngitu wan panamuan pulang kisah ngitu wayah patangahan abat ka-19, kakanakan bakalir hijau nampaknya wastu cungul dalam karya Uskup Francis Godwin, The Man in the Moone, nang mangisahkan catatan William matan Newburgh.[3]

Dua pamarakan sudah manguasai panjalasan pasal kisah kakanakan hijau: lamun ngitu adalah kisah rakyat nang manggambarakan patamuan hayalan lawan panggana matan dunia lain, kamungkinan matan bawah tanah atawa jua kahidupan matan luar angkasa, atawa ngitu marupakan kisah kajadian sajarah nang diputarbalikakan. Kisah ngitu diakui jadi kisah fantasi ideal ulih panyair anarkis wan pangaritik Herbert Read dalam English Prose Style karyanya, dicungulakan tahun 1931. Kisah ngitu mambari inspirasi dalam satu-satunya nupil karyanya, The Green Child, ditulis tahun 1934.

Sumbar babak

Kampung Woolpit marupakan sabuah dairah di Suffolk, Anglia Timur, kikira 7 mil (11 km) timur kuta Bury St Edmunds. Salawas Abat Patangahan kampung ngitu jadi tasuhur marga Biara Bury St Edmunds, wan marupakan salah satu palihan dairah paracapnya warganya di pakampungan Inggris. Dua panulis, Ralph matan Coggeshall (habis umur tahun 1226) wan William matan Newburgh (kikira 1136-1198), mangaduakan kacungulan dua kakanakan bakulimbit hijau nang misterius salawas satu musim panas wayah abat ka-12 di kampung ngitu. Ralph marupakan saikung kapala biara di biara Sistersian di Coggeshall, kikira 26 mil (42 km) salatan matan Woolpit. William jua marupakan saikung kanon di Priori Newburgh Augustinian, di palihan utara di Yorkshire. William manyarihakan lamun catatan kisah nang dibariakan dalam bukunya Historia Rerum Anglicarum (1189) badasarakan "kaduan matan sajumlah sumbar nang kawa diparcaya"; catatan kisah nang ditulis Ralph di Chronicum Anglicanum, ditulis babarapa waktu salawas tahun 1220-an, wan manggabungakan maklumat matan Sir Richard de Calne matan Wykes,[nb 1] nang habarnya mambariakan palindungan gasan kakanakan hijau di pangganaannya, 6 mil (9,7 km) di utara Woolpit. Panjalasan nang dibariakan ulih dua panulis ngini balain dalam sapalih rincian.[1]

Kisah babak

Suatu hari wayah musim katam, ujar William matan Newburgh nang hidup salawas pamarintahan Raja Stephen (1135-1154),[1] bubuhan warga kampung Woolpit manamuakan dua anak nang marupakan badua baading, di higa sabuting luang sarigala nang mambariakan galaran lawan kampung ngitu.[4][nb 2] Bubuhannya bakulimbit hijau wan bapandir lawan basa nang kada dipinandui, wan jua mamakai pakaian nang liwar asing. Ralph mangaduakan lamun kakanakan ngitu dibawa ka rumah Richard de Calne. Ralph wan William sapandapat lamun badua baading ngitu manulak sabarataan makanan nang dibariakan gasan bubuhannya ulih urang-urang kampung salawas babarapa hari, sampai kawarihannya bubuhannya manamuakan babarapa kacang hijau nang imbahnya dimakan liwar baik nang maulah bubuhannya basumangat.[nb 3] Langsung bubuhannya manyasuaiakan diri sacara batahap lawan makanan biasa wan dalam waktu nang kada lawas bubuhannya kahilangan kalir hijau di kulimbit bubuhannya.[1] Imbah ngitu sasaikung anak nang taanum matan pasangan badingsanak ngitu jadi garing wan kawarihannya mati kada lawas imbah bubuhannya badua dipalangis.

Imbah saikung anak nang tasisa bakulih mampalajari basa Inggris (Ralph manyambat lamun wastu anak bibinian matan pasangan sapadangsanakan ngitu nang masih hidup), inya manjalasakan lamun bubuhannya baasal matan sabuah dairah nang kada suah disinari Matahari, tagal cahaya kaya sanja. William mamadahakan kakanakan manyambat dairah bubuhannya jadi Taman St. Martin; Ralph manambahakan lamun sagala macam nang ada di sana rancaknya bakalir hijau. Maumpat William, kakanakan ngitu kada kawa manjalasakan kadatangan bubuhannya di Woolpit. Bubuhannya rahatan manggambalaakan tarnak abah bubuhannya wayah bubuhannya mandangar sabuah suara nyaring (ujar William, bel matan Bury St Edmunds[9]), wan mangajut bubuhannya ada dalam sabuah luang sarigala tampat bubuhannya didapati. Ralph mamadahakan lamun bubuhannya sacara mangajut hilang wayah bubuhannya maumpati tarnak bubuhannya bamara sabuah guha, wan imbah dibimbing ulih sabuah suara luncing, kawarihannya bubuhannya mancungul di nagari Inggris.[1]

Masih ujar Ralph, kawarihannya gadis ngitu digawiakan jadi hadam di rumah Richard de Calne salawas batahun-tahun, di sana inya dianggap jadi "anak wangal wan liwar kurang ajar". Inya kawin lawan saikung lalakian matan King's Lynn, kikira 40 mil (64 km) matan Woolpit, di mana Ralph mamadahakan inya masih hidup kada lawas sabalum Ralph manulis kisahnya.[1] Badasarakan lawan paitihan ka dalam sajarah kulawarga Richard de Calne, astronom wan panulis Duncan Lunan imbah manyimpulakan lamun gadis ngitu dibari ngaran "Agnes", wan inya kawin lawan saikung pajabat karajaan bangaran Richard Barre.[10]


Panjalasan babak

Sakurang-kurangnya ada dua pamarakan nang sudah manduminasi panjalasan matan misteri kakanakan hijau. Nang panambaian adalah lamun kisah ngitu adalah kisah rakyat biasa, nang manggambarakan sabuah padapatan imajiner lawan warga sabuah "Dunia Peri".[1] Nang kadua adalah lamun ada kamungkinan kisah nang dicatat marupakan kisah nang badasarakan kajadian nyata, tagal isinya sudah rancak diasai,[1] saupama ada kamungkinan gasan mamastiakan apakah kisah kaya nang dicatat adalah kaduan otentik nang dibariakan ulih kakanakan ngitu atawa wastu sabuah "hasil hayalan urang tuha".[11]

Panjalasan kisah rakyat babak

Sajarawan samacam Charles Oman manyarihakan lamun sabuting unsur dalam kisah anak hijau, yakni jalan masuk bamara dunia nang balain malalui sabuah guha liwar tasuhur. Gerald matan Wales mangisahakan kisah sarupa pasal saikung utuh lalakian nang bukah matan tuannya, wan "badapat dua ikung pigmi nang mamandunya malalui jalan bawah tanah bamara tampat nang langkar lawan padang wan sungai, tagal kada ditarangi cahaya matahari".[12] Tagal, sawagai dongeng, kisah samacam ngitu malah jarang; E. W. Baughman mandaptarnya sawagai satu-satunya umpama dalam tumbung F103.1-nya pasal dongeng Amirika Utara wan Inggris: "Bubuhan panggana dunia bawah mailangi manusia, wan hidup tarus lawan bubuhannya".[13] Martin Walsh bapandapat lamun acuan di Santo Martinus cukup signifikan, wan maitihi lamun kisah kakanakan hijau marupakan bukti lamun parayaan Martinmas baasal matan Inggris, nang matannya kisah anak mambantuk "stratum tabawah".[14] E. S. Alderson mangamukaakan adanya kaitan kisah ngitu lawan taradisi Kelt dalam edisi Notes and Queries tahun 1900: Aruah "Hijau" ngitu kada baisi dusa dalam taradisi wan sastra Kelt ... Mungkin labih matan sakadar kabalujuran lamun si aluh hijau mangawini saikung 'lalakian matan [Kings] Lynn.' Di sini [kata Kelt] asli adalah lein, jahat, lawan kata lain. pari nang murni mangawini putra bumi nang badusa."[15]

Jeffrey Jerome Cohen bapandapat lamun kakanakan hijau adalah kanangan tumatan masa lalu Inggris wan panaklukan nang sadis tahadap Suku Briton ulih kaum Anglo-Saxon manunti panaklukan Normandia. William matan Newburgh sacara anggan[16] mamasukakan kisah kakanakan hijau dalam kisahnya pasal Inggris nang sudah basatu, nang ulih Cohen disajajarakan lawan karya Geoffrey matan Monmouth, Sajarah Raja Britania, sabuah buku nang ujar William hibak lawan dustaan.[17] Sajarah versi Geoffrey manjalasakan pasal bubuhan raja wan karajaan tadahulu matan bamamacam jatidiri ras, sadangakan Inggris versi William adalah nagara nang urang-urangnya sudah baasimilasi (dalam kasus bangsa Norman) atawa tapalipit ka pawatasan (suku Wales, suku Skot, wan suku Pict). Maumpat Cohen, kakanakan hijau mambadalakan intrusi gampir di visi William manganai Inggris basatu. Di satu pihak, bubuhannya adalah paingat tantang pabidaan ras wan budaya antara bangsa Norman wan bangsa Anglo-Saxon, hususnya marga kakanakan ngitu manyarih lamun bubuhannya datang matan Tanah St Martin, nang dingarani matan Santo Martinus matan Tours; satu-satunya paucapan lainnya pasal santo ngitu ulih William adalah wayah mambahas Biara Santo Martinus di Hastings, nang diulah gasan mamparingati kamanangan bangsa Norman wayah tahun 1066.[18] Tagal, kakanakan hijau jua jadi paujutan matan bubuhan panggana panambaian Kapulauan Britania, "suku Wales (wan suku Irlandia wan Skot) nang sudah sacara paksa diangliakan ... Kisah kakankan hijau mancungulakan kisah lain nang kada kawa dikisahakan ulih William, salah satunya adalah pasal dominion Inggris nang jadi asumsi nang bamasalah alih-alih jadi kesimpulan tadahulu."[19] Hususnya si utuh lalakian hijau, nang mati wan bukannya baasimilasi, malambangakan "sabuting dunia nang parak, nang kada kawa dikuasai ... sabuting kabalainan nang cagar binasa gasan batahan".[20]

 
Ilustrasi kisah Babes in the Wood oleh Randolph Caldecott, 1879.

Dalam perkembangan modernnya, kisah anak-anak hijau dikaitkan dengan kisah Babes in the Wood, yang ditinggalkan untuk mati oleh paman mereka yang jahat; dalam versi ini warna kulit mereka yang hijau diduga karena mereka keracunan arsenik. Mereka kabur dari hutan tempat mereka ditinggalkan, kemungkinan ke Hutan Thetford, dan anak-anak itu terjatuh ke dalam lubang di Woolpit kemudian ditemukan oleh warga desa. Dalam bukunya yang terbit tahun


Pandapat lainnya mamadahakan lamun kakanakan hijau kamungkinan adalah mahluk luar Bumi, atawa panggana dunia bawah tanah. Wayah tahun 1996 dalam artikal nang dicungulakan di majalah Analog, astronom Duncan Lunan baanggapan lamun kakanakan hijau sacara kada singhaja diugahakan ka Woolpit matan palanit asal bubuhannya sawagai marga matan kagagalan alat "pamancar matiri" bubuhannya.[21] Lunan bapandapat lamun palanit asal kakanakan hijau kamungkinan takurung dalam urbit sinkron di intangan mataharinya, jadi kahidupan wastu ada di dairah sanja nang kipit di antara pamukaan nang liwar panas wan sisi kadap nang baku. Lunan manjalasakan kalir kulimbit nang hijau marupakan ujak higaan nang cungul marga bubuhan panggana palanit mamakan makanan asing nang sudah taubah sacara ginitik.[10]

Lunan lain urang panambain nang mambari dugaan lamun kakanakan hijau kamungkinan adalah mahluk luar Bumi. Candakiawan Robert Burton berpendapat dalam karyanya tahun 1621 The Anatomy of Melancholy lamun kakanakan hijau mungkin "gugur matan langit". Gagasan ngitu imbahnya dijuhut ulih Francis Godwin, saikung sajarawan wan Uskup Hereford, dalam fiksi spekulatifnya, The Man in the Moone,[1] nang dicungulakan imbah inya habis umur wayah tahun 1638.[22]

Paninggalan babak

Panyair anarkis wan pangaritik Inggris Herbert Read manggambarakan kisah kakanakan hijau dalam karyanya English Prose Style, nang dicungulakan wayah tahun 1931, sawagai "nurma nang musti diumpati sabaratan janis pantasi".[23] Kisah anak hijau insprasi jua gasan nupilnya, The Green Child, nang ditulis wayah tahun 1934.[24] Kevin Crossley-Holland wayah tahun 1994 manulis jua adaptasi kisah anak hijau matan unjut janak si anak bibinian hijau.[1]

Panulis John Macklin manambahakan sabuting kisah dalam bukunya nang cungul tahun 1965, bajudul Strange Destinies, pasal dua kakanakan hijau nang sampai di kampung Banjos di Spanyol wayah tahun 1887.[1] Banyak rincian kisah ngitu nang mahirip lawan kisah kakanakan hijau Woolpit, misalnya ngaran Ricardo de Calno, wali kuta Banjos nang bakawan lawan dua anak ngitu. Ngarannya mahirip lawan Richard de Calne.[25] Saupama damintu tampaknya kisah Macklin adalah kisah ulahan nang tailhami ulih kisah kakanakan hijau matan Woolpit,[1] hususnya marga kadada catatan pasal kampung di Spanyol nang bangaran Banjos.[25]

Wayah tahun 2002, panyair Inggris Glyn Maxwell manulis sabuting sandiwara sajak nang badasarakan lawan kisah kakanakan hijau. Sandiwara ngitu bajudul Wolfpit (ngaran panambaian gasan Woolpit[26]) wan ditampaiakan sakali di New York City. Dalam pirsi Maxwell, si anak bibinian hijau jadi palayan tuan tanah, sampai saikung urang asing bangaran Juxon manukarinya wan mambibasakannya, imbah ngitu mambawanya ka sabuting tampat nang kada dikatahui.[27]

Kisah kakanakan hijau marupakan tima matan sabuah opera, nang diisi ulih kakanakan wan urang tuha wan digubah ulih Nicola LeFanu wayah tahun 1990; librettonya ditulis ulih Kevin Crossley-Holland.[28]

Jujuhutan babak

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m Clark, John (2006), "'Small, Vulnerable ETs': The Green Children of Woolpit", Science Fiction Studies, 33 (2): 209–229 
  2. ^ Simpson, Jacqueline; Roud, Steve (2000), "Green Children", A Dictionary of English Folklore (edisi ke-online), Oxford University Press, diakses tanggal 5-4-2009 
  3. ^ Lawton, H. W. (January 1931), "Bishop Godwin's Man in the Moone", The Review of English Studies, 7 (25): 23–55 
  4. ^ Mills, A. D. (2003), "Woolpit", A Dictionary of British Place-Names (Citakan:ODNBsub), Oxford University Press, diakses tanggal 25-04-2009 
  5. ^ Cosman & Jones 2008, hal. 127
  6. ^ *Briggs, K. M. (1970), "The Fairies and the Realms of the Dead", Folklore, 81 (2): 81–96 
  7. ^ Briggs 1967, hal. 6
  8. ^ Clark, John (2006), "Martin and the Green Children", Folklore, 117 (2): 207–214 
  9. ^ Cohen 2008, hal. 83
  10. ^ a b Lunan, Duncan (September 1996), "Children from the Sky", Analog Science Fiction and Science Fact, vol. 116 no. 11, hlm. 38–53 
  11. ^ Orme, Nicholas (1995), "The Culture of Children in Medieval England", Past & Present, 148 (1): 48–88 
  12. ^ Kasalahan pangutipan: Tag <ref> tidak sah; tidak ditemukan teks untuk ref bernama Oman
  13. ^ Baughman 1966, hal. 203
  14. ^ Walsh, Martin W. (2000), "Medieval English Martinmesse: The Archaeology of a Forgotten Festival", Folklore, 111 (2): 231–254 
  15. ^ Alderson, E.S. (24 February 1900), "Green Fairies: Woolpit Green Children", Notes and Queries, 5: 155 
  16. ^ Cohen 2008, hal. 84
  17. ^ Cohen 2008, hal. 80
  18. ^ Cohen 2008, hal. 85–88
  19. ^ Cohen 2008, hal. 90
  20. ^ Cohen 2008, hal. 91
  21. ^ Haughton 2007, hal. 236
  22. ^ Hutton, Sarah (Spring 2005), "The Man in the Moone and the New Astonomy: Godwin, Gilbert, Kepler" (PDF), Etudes Epistémè (7): 3–13, diarsipkan dari versi asli (PDF) tanggal 2011-08-26, diakses tanggal 2011-06-29 
  23. ^ Harder, Worth T. (1973), "Crystal Source: Herbert Read's The Green Child", The Sewanee Review, 81 (4): 714–738 
  24. ^ "The Green Child by Herbert Read", Archive copy, Leeds University Library, diarsipkan dari versi asli tanggal 2011-08-23, diakses tanggal 22-02-2011 
  25. ^ a b Fanthorpe & Fanthorpe 2010, hal. 311
  26. ^ Harvey, Nigel (1943), "Some Suffolk Superstitions", Folklore, 54 (4): 390–91 
  27. ^ Smith, Dinitia (18 March 2002), "Foundlings Wrapped in a Green Mystery", The New York Times, diakses tanggal 18-03-2011 
  28. ^ Nicola LeFanu: The Green Children at chesternovello.com


Kasalahan pangutipan: Ditemukan tag <ref> untuk kelompok bernama "nb", tapi tidak ditemukan tag <references group="nb"/> yang berkaitan